Atzo ergelen, barkatu, maiteminduen eguna izan zen. Gaur arte jasan dut gorroto eta nazka mezu bat idazteko.
Niri bost jendeak dirua botatzea opariak egiten eta euren maitasun tamlgarria “ospatzen” (ospagarria baldin bada). Hori bai, egunero bikoteak euren ustezko maitasuna jasan beharrak nire gorrotoa eta nazka eragiten ditu. Metroan edo kalean bikoteak exagerazioz musukatzen, askotan jasangarria dena gaindituz, euren ustezko pasioa bestioi aurpegiratzen, nazka eta biak jipoitzeko gogoak pizten dizkit. Joan daitelaz euren etxera untziak bezala jotzera edo manten dezatela ganorazko berbeta bat, egia, ez die horrenbesterako ematen eta bakarrik interes fisikoa daukate, ez doaz haratago. Erlazio tamalgarriak mantentzen dituzte, pasioa pasatzen denean kristo bat bezala bukatzen dutenak. Merezi dute. Izorra daitezela.
Aitak dioen bezala,
San Valentín, un hombre pequeño con un gran pitilín. (Balendin deuna, gizon txiki bat zakil handi batekin)
http://www.goear.com/listen.php?v=2ddd8cc
Odio San Valentín…
como canta el gran Tonino, me cago en el amor