Eguneroko maitea,
Niri buruz hitz egitea ez zait errez egiten. Hamen niri buruzko kontuak botatzen ditudala suposatzen da baina azkenean bazterreko gauzak kontatzen ditut. Ezta nire egunerokoaren protagonista ez izatea ironikoa da. Eta hori asko kontatzeko eduki dezakedala, askatzeko asko, asko laguntzeko eta asko lagundua izateko. Horren deskalabrua naiz ezen ezta hori ez dudala nigatik egiten. Besteek euren bizitzetan txoko bat egitea itxaroteko eskubidea ez dudala dela suposatzen dut edo nire gauzak garrantzibakoak direla besteenekin konparatuta. Lehortean dagoen leku batean dagoen bati nagoen lekuan euria egiten duela kexatzea bezala izango litzateke. Eta, azkenean, dena nire jainko partikular eta nire artean dagoelako.
Hala ere, zertarako kexatu edo norbaiti kontatu? Horrek ez du ezer konpontzen. Hobeto grapatu eta eguraldi txarra deitu, azkenean dena konpontzen baitut. Gainera, sare-sozialen garai honetan informazioaren kontrola ez da existitzen, edonor zeutaz dena jakin dezake eta nahi ez duzun pertsonek zuri buruzko informazioa jaso dezakete. Hobeto grapatu eta eguraldi txarra deitu. Behintzat beti etxe hau geldituko zait, bakardadean nire gauza onak eta txarrak idazteko.
Hurrengo lerroak idatzi arte.