Itxialdian zehar (lehenago ere) gene-datuei buruz hainbatetan hitz egin dut. Kontua garrantzitsua izateaz gain, gizarte moduan ikerkuntzan dugun konfiantza indartu edo kolokan jarri dezakelako. Azken finean pertsona batek, laguntzeko borondatearekin, denon onurako, bere (gene-)informazioa ematen digu ikerketak gauzatu ahal izateko. Baina behin informazio horiek utzita, jendeak gogoratzen al du zer…
Orain dela lau urte gene-edizioak bultzada handia izan zuen CRISPR-Cas9 teknika zela eta. Orduan etorkizun oparoa zuela saltzen zen, gene-gaixotasunak konponduko zituela eta iraultza bat izango zela; ordutik askotan bere aplikazioak eta hobekuntzak izan dira hizpide. Dena euforia puntu batekin. Beno, ni bezalako hondatzaileek izan ezik, zuhurtziaz jokatzeko eskatzen nuela…
Aurreko batean @mikelgs-ek proposatu zidan espezie bat zer den eta espezien arteko mugak nola zehazten diren azal nezakela. Hori azaltzea pardel bat da eta gainera taxonomiarekin nituen amesgaiztoak gogoratzen dizkit. Hortaz, saiatuko naiz azaltzen zergatik den hain zaila erantzun bat aurkitzen.
COVID-19ak zientzietan eta zientziak egiteko moduan eragin handia izan du. Datuak arin eta modu fidagarrian partekatzearen beharrak, lehendik zeuden sareak egokitzea eta sendotzea ekarri du edo berriak sortzea. Horietako sare batzuen esperientzia hona ekarriko ditugu.
Zabor-postara, ingelesez SPAM bezala ezagutzen den horretara, ohituta gaude. Gure posta elektroniko hornitzaileek iragaziak dituzte mota horretako mezuak gure sarrera-ontzira ez heltzeko. Denetarik aurki dezakegu bertan, tartean iragarkiak edota iruzurrak, edozein gairi buruz. Gainera zabor-postak Interneteko beste arlo batzuetan ere aurki ditzakegu (foroak, blogak, sare-sozialak, etab.) eta jasotzen ditugun dei…
COVID-19aren krisiaren harira, sorta honetan hainbatetan landu dugu ostalariaren geneek izan dezaketen eraginaz. Nik kontu hori oso argi ez badut ere. Bada, ikertzaile talde batek aztertu du immune-sistemako gene batzuen gene-aldaerarik erangikorrenak SARS-CoV-2aren antzemateko.
Azken asteetan immune-sistemari begira egon gara. Patogenoen aurrean defendatzen gaituen sistema hau hainbat ertzetatik aztertu dut sorta honetan zehar eta gaurkoan osagai berri bat gehituko diot: mikrobiomaren (bizidunetan bizi diren mikrobioen) eragina.
Nire lana egiteko gene-informazioa behar dut. Eta horretarako jendeak bere gene-informazioa eman nahi izatea. Beti modu altruistan egiten dute, gaixotasun bat edo beste ikertzeko erabiltzen baititugu. Edo gene-informazio hori biobanku batetik lortzen dugu, non norbanakoek arrazoi bategatik edo besteagatik bertan utzi dituzten. Esate baterako, nik hori egin dut ere, logikoa…
COVID-19aren krisiak zientziari begira jarri gaitu. Gertatzen ari zena ulertzeko zientzialari, ikertzaile eta adituak jarri dira kamera, mikrofono eta komunikabideen aurrean. Baina galdera guztientzat ez zegoen erantzunik edo erantzun horiek aldatuz joan dira, zehaztasun eta ñabardurak gehituz. Hori dela eta iradoki da agian jendeak zientzian konfiantza gal dezakela eta gizartean…
Sorta honetan zehar hainbat aldiz aipatu dut iruditzen zaidala COVID-19ari buruzko zientzia-artikuluen hiperinflazioa dagoela. Pasaden ostiralean Berrian Ion Orzaizek gaia oso txukun landu zuen. Hainbat gako ematen dira bertan, esate baterako argitalpen-sistema zaharkitua edota ikerkuntza-sistemaren inertziak. Egia da nori galdetzen diozun arabera, esango dizu ona dela hainbeste ikertzailek zientzia-artikuluak argitaratzea, horrek…